Η Ντίνα και Οι Άλλοι

Απίστευτο και όμως αληθινό, σε λίγες ώρες το 2020 θα ανήκει στο παρελθόν. Μια καινούρια χρονιά ξεκινάει και εύχομαι σε όλους και στον κάθε ένα ξεχωριστά…  Ειρήνη  Υγεία  Τύχη  Υπομονή  Χαρά  Ισορροπία και  Αγάπη  Μην ξεχάσεις ποτέ, ότι η ευτυχία στην ζωή σου εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεων σου…  Καλή Χρονιά σε όλους!!!  Πολλά φιλιά! Ντίνα!      Photo by Bitmoji 

Ένα από τα ομορφότερα έθιμα των Χριστουγέννων είναι τα κάλαντα. Παιδάκια γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, χτυπάνε τα κουδούνια και ρωτάνε….  <<Να τα πούμε;;;>>. Αυτή η ερώτηση είναι στην πραγματικότητα η επίσημη έναρξη των Χριστουγέννων. Πάντα μου άρεσαν τα κάλαντα. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε χωριό και κάθε χρόνο με τις ξαδέρφες μου, "Ο" και "Μ" την παραμονή των Χριστουγέννων ξυπνούσαμε χαράματα για να πούμε τα κάλαντα σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους.  Τα χρόνια πέρασαν πιο γρήγορα από ότι περίμενα, σταμάτησα να λέω εγώ τα κάλαντα και βρέθηκα στην θέση αυτού που τα ακούει. Η λαχτάρα μου όμως έμεινε η ίδια. Κάθε χρόνο ανυπομονούσα για τη στιγμή που θα χτυπούσε το κουδούνι του σπιτιού μου για να ακούσω την πολυαγαπημένη ερώτηση,   <<Να τα πούμε;;; >> και μετά το εγκαρδιο <<ΝΑΙ>>, μια μεγάλη προσπάθεια να κρύψω το γέλιο που μου ξεφεύγε σε κάθε , <<εντός σπηλαίου κείτεται…>>.  Και ξαφνικά όλα αυτά πάγωσαν. Τα Χριστούγεννα τ

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος αυτές τις μέρες στο Βόρειο Πόλο επικρατεί πανικός. Τα ξωτικά τρέχουν από το πρωί ως το βράδυ για να είναι όλα έτοιμα, για την παραμονή των Χριστουγέννων. Οι τάρανδοι προπονούνται καθημερινά και ο παγοκρύσταλλος του Άι Βασίλη, είναι έτοιμος να εκραγεί απελευθερώνοντας την μαγεία των Χριστουγέννων. Σε λίγο όλα θα είναι έτοιμα… Όλα;;;;;...  Πριν από λίγες μέρες ο μικρός Ρούντολφ αψηφώντας τις οδηγίες του Άι Βασίλη, έκανε μια πολύ, πολύ μεγάλη βόλτα. Τόσο μεγάλη μάλιστα που έφτασε η χάρη του μέχρι την Καστοριά. Πέταξε πάνω από την λίμνη, εξερεύνησε  τα πανέμορφα σοκάκια της πόλης και επισκέφτηκε  μια φάρμα με μινκ. Επαιξε για ώρες με τα χαριτωμένα χνουδωτά ζωάκια και τους υποσχέθηκε να ξαναπάει με την πρώτη ευκαιρία. Όταν επέστρεψε στον Βόρειο Πόλο ήταν ενθουσιασμένος είχε περάσει υπέροχα και κανείς δεν τον είχε πάρει χαμπάρι. Εκανε μια βόλτα στο εργαστήριο παιχνιδιών, συμμετείχε στην βραδυνή προπόνηση των ταράνδων και έπεσε για ύπνο.  Την επόμενη μέρα ξύπνη

Κουράστηκα… Έτσι ξαφνικά κουράστηκα… Από την μία στιγμή στην άλλη. Ναι ξέρω, δεν γίνεται αυτό… Η κούραση λειτουργεί συσσωρευτικά. Και μάλλον έτσι έγινε. Μαζεύτηκαν πολλά. Νιώθω σαν άδειο σακί. Προσπαθώ να γράψω κάτι όμορφο, κάτι χαρούμενο… Αλλά δεν μου βγαίνει. Όλα γυρνάνε γύρω από την πανδημία. Και δεν θέλω να μιλήσω άλλο για αυτό. Δεν θέλω να ακούω άλλο για την πανδημία.  Συμφωνώ με όλα τα σενάρια συνωμοσίας. Με όλες τις απόψεις για το πολυπόθητο εμβόλιο. Όλοι έχουν δίκιο. Αρκεί να ξεμπερδέψω με ένα "ναι".  Θέλω πίσω την ζωή μου. Αυτή την όχι και τόσο συναρπαστική ζωή που μέσα της ένιωθα ασφάλεια. Θέλω πίσω τις Τετάρτες μου και λυπάμαι για κάθε Τετάρτη που δεν πήγα για καφέ με τις φίλες μου, γιατί είχα να κάνω "κάτι". Θέλω πίσω τις Παρασκευές μου. Αυτά τα απογεύματα τις Παρασκευής που τα περνούσα με μια μικρή ομάδα ανθρώπων στην αναμονή ενός θεραπευτηρίου και όμως θύμιζαν γιορτή. Θέλω τους φίλους μου. Δεν μου αρκεί πια να τους βλέπω σε βιντεοκλήση και να μιλάω μαζ