Η Ντίνα και Οι Άλλοι

Μεγάλωσα σε ένα ορεινό χωριό στην Βόρεια Ελλάδα. Έχω ζήσει την μισή μου ζωή στην Θεσσαλονίκη και την άλλη μισή στην Αθήνα. Αυτή τη στιγμή δε, έχω την χαρά να μένω σε μια περιοχή που βλέπουμε κάθε χρόνο χιόνι. Νομίζω λοιπόν ότι έχω την εμπειρία να δώσω κάποιες οδηγίες προς χιονοπολεμιστές…  Αγαπημένη μου αναγνώστρια δεν θέλω να σε πικράνω, αλλά οι υπέροχες δωδεκάποντες μπότες που αγόρασες στο Black Friday, δεν είναι για το χιόνι… Δεν κάνουν για χιόνι… Γλιστράνε… Κάθε φορά που χιονίζει οι ορθοπεδικές κλινικές είναι γεμάτες, και μάντεψε γιατί… Τα νοσοκομεία αυτή τη στιγμή τρέχουν και δεν φτάνουν, κρίμα δεν είναι να περάσεις μια ολόκληρη μέρα στην αναμονή του κρατικού Νίκαιας;;; Είναι… Δεν μπορεί κάτι με χαμηλό τακούνι θα υπάρχει στην ντουλάπα σου… Αν όχι, μείνε σπίτι… (λίγο κλισέ αυτό… Αλλα ταιριάζει γάντι…)  Αγαπημένε μου αναγνώστη…  Το ξέρω και το ξέρεις ότι είσαι ο καλύτερος οδηγός του κόσμου. - Σαν εσένα κανείς… Αν όμως δεν έχεις το κατάλληλο αυτοκίνητο, (ξέρεις, αυτό που έχει ρόδες τ

Όπως ήδη ξέρεις, έχω μια δωδεκάχρονη κόρη. Το όνομα της είναι Χαρά και έχει αυτισμό. Πότε δεν μου πέρασε από το μυαλό να μιλήσω στην Χαρά για την ανακύκλωση ή για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Είμαι σίγουρη ότι έχουν γίνει αναφορές επί του θέματος στο σχολείο της και το γεγονός ότι ποτε δεν την αφήσαμε να πετάξει σκουπίδια στο δρόμο  με έκανε να πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα το κοριτσάκι μου θα αποκτήσει οικολογική συνείδηση.    Χριστούγεννα 2019… Η γιαγιά της Χαράς αποφάσισε αντί για δώρο να της δώσει χρήματα. Έφτιαξε ένα πακέτο με σοκολάτες, μπαλόνια, χλαπάτσα και πενήντα ευρώ, το τύλιξε προσεκτικά και το έδωσε στην εγγονή της.  Η Χαρά το άνοιξε, έφαγε την σοκολάτα, έπαιξε με την χλαπάτσα, φούσκωσε τα μπαλόνια και πέταξε τα χαρτιά περιτυλίγματος στον κάδο της ανακύκλωσης που έχουμε στο σπίτι.  Λίγο αργότερα αναζήτησα το χαρτονόμισμα για να το βρω τελικά στον κάδο με τα υπόλοιπα χαρτιά.   Χριστούγεννα 2020 … Μια βόλτα στην στολισμένη πόλη ήταν η καλύτερη διέξοδος, αν όχι η μόνη επιλο

Την ώρα που θα διαβάζεις αυτό το άρθρο εγώ θα είμαι σε ένα πανέμορφο γηροκομείο και θα παίζω μπιρίμπα πίνοντας λικέρ. Ο λόγος που απευθύνομαι σε σένα, άνθρωπε του 2070, είναι γιατί ήθελα να ξέρεις από πρώτο χέρι τι έγινε όταν επιτέλους έφυγε το 2020.  Ελλάδα 4 Ιανουαρίου 2021.  Ήρθε λοιπόν… Το πολυπόθητο 2021 είναι εδώ… Έφτασε πριν από λίγες μέρες φορτωμένο με προσδοκίες, όχι δικές του, δικές μας. Από μόνοι μας αποφασίσαμε ότι θα είναι η χρονιά της λύτρωσης. Περιμένουμε τόσα πολλά από αυτό, που για να είμαι ειλικρινής εγώ το λυπάμαι λίγο. Δεν θα ήθελα για κανένα λόγο να είμαι στην θέση του. Αχ και να ήσουν από μια μεριά να έβλεπες τα πυροτεχνήματα το βράδυ της παραμονής… Χαμός έγινε. Και καλά για να υποδεχτούμε το '21, αλλά στην πραγματικότητα το κάναμε για μπούμε στο μάτι του '20. Στην υγειά της αχάριστης, ξέρεις… Κατά τα άλλα δεν άλλαξε τίποτα, είμαστε ακόμα σε καραντίνα. Το πολυσυζητημένο εμβόλιο του covid ήρθε στην χώρα μας και μετά το απαραίτητο  event ξεκίνησε ο εμβολιασμ